İnsanlar neden FAKİR olduklarını ve bu duruma nasıl gelindiğini soramaz ve ülke savaşa girdiğinde dünyanın birçok yerindeki liderler koltuklarını daha da sağlamlaştırır.
Birçok ülkede liderler, savaş konuşulunca eleştiriden uzaklaşır ve kendini gizlemeyi becerir....
Savaş çoğu zaman halkın gerçek derdinin üstünü kapatır.
Seçim ertelensin, millet sussun sabretsin denir.
Savaş halkı değil, iktidarların rahat ettiği bir ortam yaratır.
Dünyanın her köşesinde halk aç kaldığını bile söyleyemez. Kuru ekmekle geçinen derdini bile anlatamaz, savaş var denilerek susturulur.
İşsiz kalan konuşamaz. Derdine derman ararsın, duyan olmaz;
karşına çıkan tek cevap savaş var, şikayet etme olur.
Adaletsizlik gören ses çıkaramaz,
şimdi zamanı değil denilerek korkutulur.
Çarşıda pazarda fiyatlar uçarken millet fakirlikten ezilirken hesap bile soramaz.
Dünyada böyledir. Halk savaşla yatıp savaşla kalkmaya zorlanır.
Fakirliği, ezilmişliği ve adaletsizliği unutturmanın en kolay yolu SAVAŞTIR..
Gelişmemiş ülkelerde. Dünyanın birçok yerindeki liderlerin
hataları görünmez
hale gelir ve savaş rahatlatır..
Çünkü gözler savaş haberlerine çevrilir.
Derdini söyleyen suçlanır ve insanlar susmaya mecbur kalır.
Dünyada çoğu yerde aynıdır. Halk geçim derdiyle boğuşur, evinde tencere kaynamaz, cebindeki para erir gider. Sonunda olan halka olur;
güçlenen ise her zaman dünyanın birçok yerindeki liderlerin oturduğu koltuktur...
Gelişmiş ülkelerde İSE savaş enflasyonla ve adaletsizlikle olur.
Onlar savaşlarını vatandaşına iyi bir hayat verebilmek için yapar.
Üçüncü dünya ülkelerinde ise manzara bambaşkadır. Dünyanın farklı bölgelerindeki bazı liderler koltuk savaşı verir.
Koltuğu kaptırmamak için de bazen anlaşmalı savaş bile yaparlar.
Çetin Ay
BWA BAŞKANI
