ve gözyaşların, mutluluk ve sevincin ya-
sandığı bir dünya ve bir ülkede ağır basıyorsa,
o dünya ve ülke kendini, mutlu olan zümre di-
yarından saymasın.
Sürekli sosyal yaşantımızda karşımıza
çıkan, biz bir ülkede bir gemide yaşıyoruz.Ba-
tarsak beraber, yükselirsek hep beraber, yük-
seliriz sözünü hep duyarız.Ama maalesef bu
temenni ve istekler sadece ağzımızdan çıkma-
dan öteye gidemiyor.Hep azınlığın iyimser du-
rum tablosunu, ülkenin genelindeki kötü gi-
den durum tablosuna, endeksleyerek iyi bir
kulvarda gittiğimizi zannediyoruz.
Halbuki genelin iyi bir hayat standartını
yakalamayıp, açın toka, sefalet ve sıkıntılı ge-
çen yaşamların, şaşalı geçen yaşamlara gebe
kaldığı bir yaşama seyirci kalmak, acaba in-
sanlara ne kadar mutluluk verebilir?
Maalesef ateş düştüğü yeri yakar, sözünü ha-
tırlatarak evet hepimiz bir gemide yaşıyoruz.
Ama lakin hep beraber büyümüyoruz.Sorun-
larımızın ve sıkıntılarımızın derecesi, sosyal
hayatımızda, iyi geçen yaşamlara nispeten a-
ğır bastığı, bu yaşamlara iyileştirici bir niyete
hizmete tekabül etmediği için bu söz sadece
bir ironi olarak kalıyor.
Evet değerli okuyucularımız yazar Özde-
mir Asafın değişiyle
Bir ülkede karanlıktır, bir sokağı sönükse.Eğer
bu gün hizmetler toplumun sancılı, ve arayış
bekleyen insanların sorunlarını çözmüyorsa,
genel olarak refah seviyesini yükseltmiyorsa,
sancılı geçen yaşamlardan ziyade, maddiyatın
doruklarına erişmiş tebaya kurban ederse, o
ülke halen karanlıktır demektir.
Sevgiler paylaştıkça büyür. Dertler ve sı-
kıntılar paylaşıldıkça azalır.Bizler bu ülkede bir
bütünü tamamlayan birer parçalarıyız.Eğer na-
sıl ki bütünü birleştirmek için bir parça eksikse,
bütün oluşmuyorsa, mutluluğun sesi acının
sesinden baskın gelmiyorsa da biz gönüllerde
bir bütün olamayız.
Sevgi ve saygılarımla
NEVZAT AKSOY